PROFIEL VAN STICHTING UIT EIGEN BEWEGING

Mijn foto
Ho, tot hier en niet verder...! Bewustwording én gedragsverandering op het gebied van de psychosociale ontwikkeling én psychosociale weerbaarheid van kinderen en jongeren. Met het lijf als basis voor het ontwikkelen van zelfbewustzijn en zelfvertrouwen! Een laagdrempelige en diepgaande methode die zich richt op de oorzaak achter het probleemgedrag, met expliciete aandacht voor de basisbehoeften en betrokkenheid van kind én ouders. De stichting verzorgt de opleiding Specialist Psychosociale Ontwikkeling, bestaande uit de basis- en advanced opleiding. Ook verzorgen we (op uitnodiging) seminars, trainingsdagen, lezingen.

vrijdag 24 juni 2016

KINDEREN HELPEN MET ANGST EN STRESS

Angstige ervaringen horen bij het leven. We kunnen kinderen helpen om veerkracht en weerbaarheid te ontwikkelen: het vermogen om met angst, stress en hulpeloosheid om te gaan. 

Gezonde, weerbare kinderen zijn nieuwsgierige kinderen: het leven ervaren zij als een avontuur en moedig onderzoeken zij alles wat op hun pad komt. Onvermijdelijk brengt dat verlies, botsingen, schokken, conflicten met zich mee. Hulpeloze kinderen zijn niet bestand tegen deze verwondingen of 'aanvallen'. Het leidt er toe dat zij hun zelfvertrouwen verliezen, zich terugtrekken en angsten ontwikkelen. Of juist tonen zij agressief gedrag, hyperactiviteit en lopen kans op het ontwikkelen van verslavingen als zij ouder worden.
Hen kan een levenslange lijdensweg bespaard blijven als invoelende ouders, begeleiders, leerkrachten oog hebben voor hun diepe nood en met zorg voor de basisbehoeften hen noodzakelijke vaardigheden helpen ontwikkelen.


Aanhoudende angst en stress zijn intense ervaringen die er voor zorgen dat een kind de verbinding met zichzelf en zijn lichaam kwijtraakt. het kind voelt zich buitengewoon kwetsbaar en hulpeloos; het heeft als het ware geen been meer om op te staan!

Met woorden kunnen kinderen vaak geen uitdrukking geven aan hoe ze zich voelen. Maar emoties zijn op de eerste plaats voelbaar in het lichaam, en kinderen spreken die taal van 'gewaarworden' uitstekend! Dat geldt voor ons volwassenen ook, al is bij velen van ons als taal (helaas) op de achtergrond geraakt. Het lichaam drukt uit wat wij voelen en slaat emoties en spanningen (stress) op als deze niet geuit wordt. "Mijn adem stokt in mijn keel" - "Ik ben sprakeloos" - "Ik heb geen been om op te staan..."

Om kinderen te helpen, moet je eerst zelf (weer) je eigen innerlijke belevingswereld kennen en deze taal goed leren spreken. Oefenen in gewaarworden, wat ervaar je in jouw lichaam, wat voel je, waar voel je het? Wat gebeurt er als je aandacht geeft aan dat gevoel?

Ook dagelijkse situaties kunnen schokkend zijn!
Veel dagelijkse situaties kunnen de oorzaak zijn van angst en stress. Daarbij is het ene kind gevoeliger voor overweldigende ervaringen dan anderen. Afhankelijk van leeftijd, erfelijke aanleg, de binding /hechting met de ouders en andere stressvolle ervaringen in zijn leven.

Als ouder of opvoeder wil je niets liever dan kinderen beschermen tegen trauma's, tegelijkertijd wil je ook dat ze voor zichzelf leren zorgen en kunnen omgaan met stressvolle situaties. Een hele klus! Wetend dat stress en trauma's een verwoestende werking op zowel de fysieke, emotionele, mentale én cognitieve ontwikkeling hebben.

Om kinderen 'het beste' te geven, is het belangrijk om oog te hebben voor de echte oorzaak van het probleem(gedrag). Het is belangrijk om te begrijpen waarom een kind angstig blijft of andere angsten ontwikkeld; boos is 'om niets' en zich agressief gedraagt, ook als het feitelijke gevaar al lang is verdwenen. En ook als het kind niets laat merken, draagt het mogelijk een onverwerkte ervaring met zich mee, die op enig moment de ontwikkeling van het kind in een bepaald gebied zal blokkeren.

Ons lichaam reageert als eerste op onveilige situaties, gealarmeerd en aangestuurd door ons reptielenbrein; de hersenstam en limbische systeem. Dit deel van onze hersenen waakt over onze veiligheid en doet alles om ons te laten overleven. Wàt we ook doen, in onveilige situaties reageert het lichaam onmiddellijk, het zorgt er voor dat we vluchten of vechten, en wanneer dat niet mogelijk is, bevriezen we. In schokkende ervaringen kan het zijn dat een kind 'bevriest', waardoor het lichaam in de alarmstand blijft staan. Dat kan het geval zijn, óók als het zich niets meer herinnert: het spel, het gedrag en lichamelijke klachten laten zien dat er iets heel erg mis is. Ook voor de volwassene. Gewone', 'alledaagse' gebeurtenissen, kunnen voor het kind op grond van zijn beleving, leiden tot een traumatische ervaring.

Spanning, angst, verdriet, boosheid......dat voel je in je lijf! Luister naar je lijf!
Kinderen hebben misschien geen woorden voor wat ze voelen, maar ze weten precies hoe een schokkende ervaring voelt! “Er knijpt iets mijn keel dicht!” , “het drukt heel erg hier! (op de borst)”, “Er zitten klauwen in mijn buik.....!”, “Mijn hart is van steen.....”. “Het draait in mijn hoofd....!”.

Als volwassene ben je vaak weinig gericht op je lichamelijke gewaarwordingen, sommigen van ons negeren deze en drukken ze weg. De EERSTE STAP om kinderen te kunnen HELPEN is je zelf (weer) bewust te worden van deze lichaamstaal.
Hoe weet je of iets prettig is of niet?
Op welke manier reageert je ademhaling op spanning en ontspanning? Wat verandert er dan?
Hoe spreekt je lichaam tot jou? 

Gun jezelf aandacht en tijd om naar je lichaamsgewaarwordingen te luisteren. 

Bij een intense of schokkende ervaring: Wat voel je veranderen?
Hoe neem je dat waar en wáár in je lijf?
Merk eens op hoe je lichaam NU aanvoelt. 

Het lichaam reageert direct op angst en stress. Met liefdevolle aandacht geef je deze gevoelens de ruimte en komt er ontspanning. Langer durende stress maakt ziek. Ruim 80% van de ziektes waar wij aan lijden, zijn stressgerelateerd! 

Wat een CADEAU voor jezelf en je kinderen als jij leert luisteren en gehoor geeft aan jezelf!
En zo leer jij je kind zichzelf ook beter begrijpen. Zo neemt stress af en de band tussen jullie wordt sterker!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten